سیاه همچون اعماق آفریقای خودم، ترجمه احمدشاملو

همواره در پیوند با رؤیاها باش،
چرا که با مرگ رؤیاها،
زندگی چون پرنده بال شکسته‌ای است،
که یارای پروازش نیست.

بگذارید این وطن دوباره وطن شود.

بگذارید دوباره همان رؤیائی شود که بود. بگذارید پیشاهنگ دشت شود و در آنجا که آزاد است منزلگاهی بجوید. (این وطن هرگز برای من وطن نبود).
بگذارید این وطن رؤیائی شود که رویاپروران در رؤیای خویش اندیشیده‌اند.


در وصالت چرا بیاموزم در فراقت چرا بیاموزم – غزل دیوان شمس با صدای احمدشاملو

سکوت سرشار از ناگفته هاست،مارگوت بیکل – ترجمه احمد شاملو

کتاب صوتی شازده کوچولو با صدای احمد شاملو

روزگار غریبیست نازنین، احمد شاملو