Skip to content

جاوید احمدی

تو همچو صبحی و من شمع خلوت سحرم

  • خانه
  • دسته بندی
    • ادبیات
    • عرفان
    • هنر
    • فلسفه
    • تکنولوژی

برچسب: اقبال لاهوری

از من ای باد صبا گوی به دانای فرنگ عقل تا بال گشود است گرفتارتر است

جاوید 6 جولای, 20226 جولای, 2022
ادبیات عرفان #اقبال لاهوری دیدگاه‌ها on از من ای باد صبا گوی به دانای فرنگ عقل تا بال گشود است گرفتارتر است
ادامه مطلب
نوشته‌های تازه
  • قرائت لُبّ لُباب مثنوی – دکتر عبدالکریم سروش
  • سخنرانی دکتر عبدالکریم سروش – تعقل ، تعبد و تعصب / نشانه عقل در دین
  • اعتقاد به روح در بدن – دکتر عبدالکریم سروش
  • درباره صبر و قناعت و امتحان و رنج؛ عبدالکریم سروش
  • قیصر امین پور – تمام درد ِ ما همین خود ِ ماست
  • شب در چشمان من است به سیاهی چشم هایم نگاه کن
  • نقد و بررسی کتاب ابرهای ندانستن – مصطفی ملکیان
  • شعر در ستایش عشق دکتر شفیعی کدکنی با صدای خود ایشان
  • مثنوی معنوی گفتار دکتر عبدالکریم سروش
  • شرح دفترم ششم مثنوی مولانا – دکتر عبدالکریم سروش
دسته‌ها
برچسب ها
آنتون چخوف اعتماد به نفس افلاطون اقبال لاهوری الهی قمشه ای ایرج شهبازی باباطاهر بنان بیدل دهلوی حافظ حسین منزوی داریوش دکتر دینانی دکتر سروش دکلمه رمان سالار عقیلی سروش صحت سعدی سه تار سهراب سپهری شاملو شمس شهرام ناظری فرهنگ شریف قرآن مارگوت بیکل محمدرضاشجریان محمدرضالطفی موزیک مولانا نقاشی همایون شجریان هوشنگ ابتهاج هگل کتاب الکترونیک کتاب گویا
آخرین دیدگاه‌ها
  • اعتقاد به روح در بدن - دکتر عبدالکریم سروش - جاوید احمدی در ماهی شاملو و توضیحات دکتر سروش
  • جاوید در گلهای تازه شماره ۱۰۴ :: محمدرضا شجریان – فرهنگ شریف
  • مهدی در گلهای تازه شماره ۱۰۴ :: محمدرضا شجریان – فرهنگ شریف
  • زندگی با تو چه کرد ، ای عاشق شاعر مگر - کان دل پر آرزو ، از آرزو ، بیزار شد - جاوید احمدی در زندگی نامه زنده یاد حسین منزوی – راوی استاد بهروز رضوی
  • هرکسی که نیست اهل دل، ز دل خبر ندارد - تصنیف گریه کن استاد بنان - جاوید احمدی در هستی چه بود؟، قصهٔ پر رنج و ملالی کابوس پر از وحشتی، آشفته خیالی
گلهای تازه شماره ۱۰۴ :: محمدرضا شجریان – فرهنگ شریف
مارگوت بیکل ترجمه احمد شاملو ۲
قسمتی از دیوان شمس با صدای دکتر سروش
شنیدُم رفتی‌و یاری گرفتی نامهربون یار اگر گوشم شنید چشمم مبیناد

چراغ افروخته چراغ نا افروخته را بوسه داد و رفت؛

جاویداحمدی